امروزه، فروشگاه‌ها و سالن‌های زیبایی مملو از محصولات طبیعی و ارگانیک آرایشی است و تشخیص این‌که کدام یک از لوازم آرایشی طبیعی و کدام ارگانیک است، همیشه آسان نیست. در این مقاله به بررسی تفاوت‌های این دو نوع محصول می‌پردازیم و همچنین به شما کمک می‌کنیم آن‌ها را از لوازم آرایشی معمولی تشخیص دهید!
استاندارد ISO 16128: سهم ترکیبات ارگانیک لوازم آرایشی طبیعی را چگونه تعریف می‌کند؟ لوازم آرایشی را می‌توان «طبیعی» نامید که مشخصات استانداردهای منتشر‌شده را داشته باشد و یا با دستورالعمل‌های کشور یا نهادهای گواهی‌دهنده و کنترلی همچون (COSMOS NATURAL, COSMEBIO, ECOCERT…)مطابقت داشته باشد.
با این‌حال، برندهای محصولات آرایشی می‌توانند یک محصول طبیعی یا یک محصول طبیعت‌گرا را بدون تأیید آن تولید کنند، اما نمی‌توانند ادعای تولید چنین محصولی را داشته باشند.
محصولات آرایشی ارگانیک اساساً لوازم آرایشی طبیعی نیز هستند و تنها در صورتی می‌توان ادعا کرد که ارگانیک هستند که کاملاً با قوانین در حال اجرای کشور و با برچسب‌ها و سازمان‌های گواهی‌دهنده معروف مانند
(BDIH, COSMOS ORGANIC, NATRUE…) مطابقت داشته باشند.
معمولاً برای تشخیص لوازم آرایشی ارگانیک تقاضای راهنمایی بیشتری وجود دارد، چرا‌که علاوه‌بر پیروی از دستورالعمل‌های یک محصول طبیعی، به الزامات اضافی دیگری مثل منشاء مواد خام حاصل از تولید ارگانیک‌کنترل‌شده نیز نیاز است. این الزامات شامل پیروی از معیارها و شاخص‌های دقیق در ترکیبات و قوانین برچسب‌گذاری محصول است.
اگرچه محصولات ارگانیک برای فروش در بازار به گواهی ارگانیک اجباری نیاز دارند، اما محصولات طبیعی و یا طبیعت‌گرا این الزام را ندارند. این امر باعث می‌شود برندهای لوازم آرایشی ضمانت‌کننده انحصاری نسبت به مواد و ترکیبات طبیعی و ارگانیکی باشند که در محصولات خود ادعا می‌کنند.
استاندارد ISO 16128 برای همسو‌کردن شرکت‌ها با ادعاهای آن‌ها در مورد تولید محصولات طبیعی و ارگانیک، چارچوبی را در سطح بین‌المللی ارائه کرده است. اما این استاندارد چه چیزی را مشخص می‌کند؟ استاندارد ISO 16128: می‌گوید که محصولات آرایشی طبیعی، چقدر طبیعی هستند.
استاندارد ISO 16128 به‌طور خلاصه
استاندارد دو قسمتی ISO 16128 یک دستورالعمل فنی هماهنگ بین‌المللی است که هدف آن چارچوب‌بندی شیوه‌ها برای فعالان بازار محصولات طبیعی و ارگانیک آرایشی در این صنعت است. این استاندارد بین‌المللی دستورالعمل‌های رایجی هستند که به اختیار برندها اعمال می‌شوند.
این استاندارد شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا در مورد تعریف «طبیعی‌بودن» یک محصول به توافق برسند و «رویکردهایی برای محاسبه شاخص‌های طبیعی‌بودن، منشاء طبیعی، ارگانیک و منشاء ارگانیک بودن که برای دسته‌های مواد تشکیل‌دهنده اعمال می‌شود» را توصیف می‌کند.
اگر برندها تصمیم بگیرند از استاندارد پیروی کنند، می‌توانند روی بسته‌بندی محصولات نهایی خود با این ادعا با مصرف‌کننده خود ارتباط برقرار کنند:
«X٪ از مواد طبیعی یا مشتق‌شده طبیعی یا X ٪ از ترکیبات ارگانیک یا مشتق‌شده ارگانیک تشکیل شده است»
با این‌حال، ادعاهای تبلیغاتی گمراه‌کننده همچنان روی محصولات نوشته می‌شوند، فدراسیون شرکت‌های صنعت زیبایی دلیل این مشکل را این می‌داند که استاندارد ISO 16128 هدف خود را در مورد ادعای محصولات طبیعی و ارگانیک آرایشی اعلام نکرده است.
در حقیقت، استاندارد ISO نه یک قانون است و نه مهر و مومی برای محصولات آرایشی طبیعی که برندها باید به آن پایبند باشند. استاندارد ISO 16128برای تعیین سهم طبیعی‌بودن یک محصول یا یک عنصر، چهار دسته از مواد تشکیل‌دهنده را تعیین کرده است:
مواد طبیعی:
این مواد از طبیعت و محیط‌های گیاهی، معدنی یا حیوانی به‌دست می‌آیند. در لوازم آرایشی، یک ماده طبیعی به ماده‌ای گفته می‌شود که با اعمال مکانیکی سنتی مثل آسیاب‌کردن، استخراج می‌شود و نیازی نیست طی یک فرایند شیمیایی تبدیل شود. به‌عنوان مثال، عصاره گیاه آلوئه‌ورا یک ماده طبیعی است.
مواد با منشاء طبیعی:
این مواد طبیعی، از جمله مواد طبیعی مشتق شده هستند. و با روش‌های شیمیایی و یا بیولوژیکی فرآوری می‌شوند. برای این‌که در دسته‌بندی محصولات آرایشی طبیعی قرار بگیرند، نسبت‌نهایی مواد تشکیل‌دهنده محصول باید بیشتر از 50 درصد طبیعی باشد.
مواد ارگانیک:
این‌ها مواد طبیعی هستند که از روش‌های کشت ارگانیک یا گیاهان خودرو در محیط‌های دست‌نخورده، مطابق با قوانین ملی یا استانداردهای بین‌المللی موجود رشد داده می‌شوند، به‌عنوان مثال. روغن گیاهی.
مواد با منشاء ارگانیک:
مواد طبیعی و یا ارگانیکی هستند که به‌صورت شیمیایی و یا بیولوژیکی و بدون‌سوخت‌فسیلی، فرآوری شده‌اند. به‌عنوان مثال، استر‌جوجوبا ارگانیک یک ماده با منشاء ارگانیک و همچنین یک ماده 100٪ طبیعی است.
سهم طبیعی یک محصول آرایشی چگونه محاسبه می شود؟
استاندارد ISO 16128برای محاسبه درصد سهم طبیعی‌بودن یک محصول، توصیه می‌کند که درصد ترکیبات استفاده‌شده در فرمول آرایشی را در شاخص طبیعی‌بودن آن ضرب کنید، که عدد حاصل درصد سهم طبیعی‌بودن را بین 0 تا 1 نشان می‌دهد.
در زیر نمونه‌ای از ترکیبات یک محصول مراقبت پوستی ساخته‌شده با عصاره گیاه آلوئه‌ورا آورده شده است:
|
ترکیبات |
درصد ترکیبات و مواد تشکیل دهنده | شاخص طبیعی بودن | درصد طبیعی بودن |
|
آب |
85 | 1 | 85×1 = 85 |
|
آلوئه ورا |
0.,8 | 1 |
0,8 |
| مواد نگهدارنده | 12 | 0,8 |
9,6 |
| روغن گیاهی | 2,2 | 0,5 |
1,1 |
در مجموع، به درصد کلی 96.5 درصد طبیعی بودن محصول می‌رسیم. بنابراین، بر اساس محاسبات شاخص مطابق استاندارد ISO 16128، این محصول می‌تواند ادعا کند که یک محصول آرایشی طبیعی است.
سخن پایانی
در این مقاله در مورد تفاوت محصولات ارگانیک و طبیعی صحبت کردیم. دیدیم که استاندارد ISO 16128 شاخصی است که قانون نیست، اما تولیدکنندگان برندهای آرایشی با اختیار می‌توانند با رعایت آن درصد طبیعی‌بودن مواد و ترکیبات محصولات آرایشی خود را مشخص کنند.
